คุณคือหมอลำ

[patrweera]

"คุณคือวารสารศาสตร์ คุณต้องร้อยเรียง 10 นักปราชญ์ไม่เท่า 1 หมอลำ สุภาษิตอีสาน เขาบอกว่า 10 นักปราชญ์ไม่เท่า 1 หมอลำ หมอลำ ก็คือ คนที่เรียบเรียงเล่าเรื่อง หมอลำเขาหยิบทุกอย่างมา เพราะฉะนั้นนักปราชญ์ทางใด ปราชญ์ทางยา ทางสมุนไพร ก็ไม่สามารถ สู้หมอลำที่เอาเรื่องที่คุณรู้ดีที่สุดของสมุนไพรมาร้อยเรียงให้เป็นนั้น เป็นนี้ได้ ทุกวิชาของวารสารศาสตร์ต้องเป็นอย่างนี้"

----------------------------------------------------------

และ ในที่สุดภาคเรียนที่ 2 ในปีเดียวกันนั้น พวกเราก็ได้เจออาจารย์ท่านนี้ที่มาสอนพวกเราอีกครั้ง ในวิชา สื่อข่าวขั้นสูง แม้คาบแรกๆ จะดูเสียเวลาไปบ้างก็ตาม เนื่องจากเกิดเหตุสุดวิสัยบางอย่าง ทำให้อาจารย์ไม่มาสอนพวกเราอยู่ประมาณ 2 - 3 สัปดาห์

"คอนโดที่มีดาราเป็นนางแบบชื่อดัง เมื่อคืนมีคนเคาะห้องดาราสาว แล้วเอามีดคัตเตอร์ กรีดหน้าดาราสาว ข่าวนี้ในคอนโดคงเป็นข่าวใหญ่ คนที่เชียงรายอยากรู้ อ่างทองอยากรู้ เพราะมีความน่าสนใจ คือ ชาวบ้านอยากรู้"

"ข่าวไฟไหม้คอนโด คุณได้รับมอบหมายให้ไปทำข่าวนี้ คุณมี 2 ข่าวในข่าวนี้ 1)ไฟไหม้คอนโด 20 ชั้น กับ 2)ข่าวสัมมนาเรื่องแนวโน้มการแต่งกาย นศ.ในปี 2550 ถ้าให้เลือก 2 ข่าวนี้ข่าวไหนง่ายกว่ากัน"

"ถ้าคุณไปทำข่าวไฟไหม้ ถ้าสัมมนานั่ง 3 – 4 คน คุณได้ประเด็นง่ายกว่า แต่หัวข้อมันเรียบ มันไม่มีอะไรน่าสนใจ ข่าวสัมมนายากกว่า"

“เพราะ คุณอยู่ที่เรียนไม่มีข่าวจะยากในการหาประเด็นที่หยิบมาให้น่าสนใจ ข่าวสัมมนาห้องแคบๆยากในการหาสิ่งที่น่าสนใจ” อาจารย์สอนถึงกระบวนการคิดในการหาประเด็นข่าวแก่พวกเราในเทอมถัดมา พวกเราได้เรียนกับอาจารย์ตลอดทั้งปีในปีนั้น


"ข่าวอะไรก็ตามให้จับ Issue (ประเด็น) แล้วค่อยโยงว่าเกี่ยวส่วนไหน อย่าจำกัดตัวเองเฉพาะ"

"จำไว้ว่าอย่าจำกัดตัวเองว่าสนใจอย่างเดียวข่าวประเภทเดียว แต่อย่าขีดกรอบว่าคุณทำข่าวได้แค่ดาราเท่านั้น"

อาจารย์ ยังยกตัวอย่างให้พวกเรานึกภาพออกเสมอ เหมือนเช่นตัวอย่างนี้ "เหมือนคุณเป็นคนๆหนึ่ง ในป่ามีต้นไม้เยอะ ต้นไม้เหล่านั้นเปรียบเสมือนเหตุการณ์วันหนึ่ง จนกระทั่งเริ่มเห็นข่าวเห็นต้นไม้ที่น่าสนใจ ถ้าคุณเจอต้นไม้นั้น คุณจะต้องต่อกิ่งก้านออกไปอีก กิ่งก้านนั้นที่คุณเจอ เขาเรียกว่า “มุมมองของข่าว” "

"ประเด็นข่าว คืออะไร น่าจะหมายถึง สำหรับผมหมายถึง ประเด็นข่าว แง่มุมมองของข่าวสิ่งที่คิดว่าอยู่ในข่าวแล้วนำไปสู่ความน่าสนใจ"


อีกประโยคหนึ่งในวิชาสื่อข่าวขั้นสูง ที่อาจารย์คอยย้ำให้พวกเรา ว่า " การหาประเด็นข่าวยาก ทันที่รู้อะไรคือข่าว ประเด็นอาจไม่ใช่คำถาม แต่ประเด็นอาจเป็นข้อสมมติฐานต่อเหตุการณ์นั้นๆจำไว้ว่า วารสารศาสตร์ นิเทศศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้น บางครั้งอาจจะเป็นอาจไม่เป็น ถ้าคุณยึดหมากัดคนเป็นข่าว ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้ สภาพสังคมเปลี่ยนไป"

"ข่าวหนักแต่เบา แต่เป็นข่าวหนัก"

"ข่าวเบาแต่หนัก แต่เป็นข่าวเบา"


" ที่เป็นเพราะธรรมชาติมนุษย์ต้องการสนใจสิ่งที่ไม่หนัก การมีข่าวเบาในหนัก เหมือนแคปซูลที่มียาขมในแคปซูลก็กินได้ Human Interest ผู้รับสารสนใจใคร่รู้ want to know ไม่ว่าทำข่าวหนักหรือเบาแค่ไหน หากคุณทุ่มเทแล้วคนไม่สนใจ นั่นคือ คุณเหนื่อยเปล่าฟรีๆ ต้องทำเป็น Human Interest ให้ได้"

"ทำไมต้องใส่ข่าวหนักที่มีเบา เพราะเราต้องให้สังคมบ้าง ให้คนสนใจบ้าง..." เสียงกระวานดังในห้องเรียน ที่พวกเราได้รับจากผู้ประสบการณ์ตรงในวิชาชีพเดียวกัน

และแล้ววันสุด ท้ายของการเรียนกับอาจารย์ก็มาถึง พวกเรานักศึกษาแขนงวิชาวารสารศาสตร์ จะได้เรียนและพบกับอาจารย์เป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งในคาบสุดท้ายของ "สื่อข่าวขั้นสูง"

อาจารย์ย้ำถึงพวกเราว่า “วารสาร ศาสตร์เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ต้องใช้ความละเอียดอ่อน สิ่งแรกคือ ความละเอียดอ่อน น่าขนาดพอเห็นหมายิ้มได้ ข่าวอยู่ 2 ข้างทางไปไหนก็เจอข่าว”

มีครั้งหนึ่งพวกเราเคยขอสัมภาษณ์อาจารย์ เพื่อนำมาลงนิตยสารฝึกปฏิบัติที่พวกเราเรียน เพื่อนคนหนึ่งยิงคำถามไปว่า "ทำไมถึงตัดสินใจมาเป็นอาจารย์สอนที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต"

อาจารย์ให้คำตอบว่า " ผมเจอนักศึกษาฝึกงานเยอะ แล้วรู้สึกว่ามันไม่ได้เรื่อง และคิดว่าอีกสักพักหนึ่งคนที่จะเข้ามาสู่วิชาชีพนี้ก็จะไม่ได้เรื่อง สังคมก็จะไม่ได้เรื่อง ยิ่งสถานการณ์การเมืองเป็นแบบนี้ ยิ่งต้องอาศัยสื่อที่มีคุณภาพมากขึ้น"

" ปัญหาที่เจอก็คือ การหาตัวเองไม่เจอก็เลยไม่เรียน เพราะไม่รู้จะเรียนไปทำไม พอจบไปแล้วจะได้งานหรือเปล่า เพราะผมไม่เชื่อว่าใครจะโดดเรียนได้ทุกวิชา แต่ยังหาตัวเองยังไม่เจอมากกว่า..."

นี่กระมั้งคือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้อาจารย์ไม่สามารถนิ่งทนต่อได้กับอนาคตผู้จะมาทำหน้าที่แทนในวิชาชีพนี้

------------------------------------------------------------------------

คัดลอกมาจาก :
โดย phanasGook
แหล่งที่มา : http://www.oknation.net/blog/print.php?id=86802

[patrweera]

เอามาฝากให้ลองอ่านดู เผื่อจะจับต้นชนปลาย ค้นพบแรงบันดาลใจในการหาประเด็น นะ

[lamzkung]

อืม แล้วถ้าเราไม่มีป่าเด้ เหอๆ

ขอบใจมาก เวลาตื้อจะมาอ่าน

[Im_GIFT]

เอือก

[seenam]

ขอบคุณค่ะท่าน อิอิ

[tippy]

เห็นด้วย

หมอลำรู้ทุกอย่าง

[Im_GIFT]

แต่ฉันเป็นหางเครื่อง อิอิ

[Conztandtine]

ขอบคุณครับท่านบอกอ

[Atom]

ขอบคุณคร้า

จะจำเอาไว้

[pairwalove]

อยากเป็นหมอรำอ่ะ

[darktale]

อืม.....!!!

ก็ดีนะ....

[[P] o l l [Y]]

ขอเปน โคโยตี้ ได้ป่ะ

เด้งเราเด้งเบเบ้ อ่ะเรามาเด้งเรามาเด้งเบเบ

(โอ๊ย!!! ปวดเอวหว่ะ)

[tippy]

เอวเข็ดเลยนะคะ

[[P] o l l [Y]]

เอ่อเข้าใจว่า นี่เป็นห้องประจำกลุ่มนะคร่ะ

คุนทิพย์คร่ะ เรื่องจุ้นจ้านนี้มันแก้ไม่ได้เรยใช่ไหมคร่ะ

แต่เราไม่โกดคุนคร่ะ

เพราะเราถือคติที่ว่า อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคน Tiger G คร่ะ

ขอบคุนคร่ะ (ไหว้งามๆเหมือนนางสาวไทย)

อิอิ

[tippy]

โอเคค่ะ
ไม่กวนก็ได้

ขอโทษอีกครั้ง

[[P] o l l [Y]]

เชื่องจัง

เหอะๆ

[Im_GIFT]

เด้อนางเด้อ เด้อๆนางเด้อ

บึ๊มๆ



สอยๆ....ไฟ้ไหมท่ง..บึ๊ม!